یکی میگفت قرنطینهی وسیع، دو پیش نیاز دارد: اول توان مدیریتی حکومت . دوم سرمایه اجتماعی ( که اگر نباشد “اقتدار حکومتی” میتواند جایش را پر کند) .
حکمرانی ما هیچکدام را ندارد. لذا اگر میخواست، هم نمیتوانست قم را قرنطینه کند!
نکتهی دوم در مورد رنسانس کرونا است. مطلبی دست به دست میچرخید که میگفت کرونا آغازگر رنسانس است چرا که به باورهای خرافاتی نظیر شفادادن حرمهای امامان و امامزادگان پایان داد و مردم را از چاه خرافات خارج کرده است.
به نظر من اینچنین نیست.
موضوع باورهای دینی و خرافات آمیخته با آن، موضوعی بینالنسلی است. یعنی اینگونه نیست کسی فکر میکرده که امامها شفا میدهند، حالا از این نظر برگردد.
کسی که چنین اعتقادی دارد، همچنان بر همین عقیده است.
آن نسل باید بربیفتد تا ذهنیات و باورها و عقاید و مرامهای وابسته و پیوسته با خود را براندازد.
