سفری به بوشهر داشتم
استان بوشهر با مساحتی در حدود 23168 كیلومتر مربع در سواحل جنوبی ایران واقع شده است. از شمال به استانهای خوزستان، كهكیلویه و بویراحمد، از مشرق به استان فارس، از جنوب شرقی به استان هرمزگان و از جنوب و مغرب به خلیجفارس محدود است. جمعیت این استان طبق سرشماری آبان ماه سال 1385 برابر 886،267 نفر میباشد. تقریبا تمام مردم این استان به زبان فارسی و با لهجههای محلی صحبت میكنند
حتما همه ی ما به استانهای شمالی كشور سفر كردهایم. در این استانها از روی نوع برخورد مردم كاملا متوجه میشوی كه چه خوابی برایت دیده اند . یكی از خودشان می گفت كه ما باید خرج سالمان را در سه ماه و نیم در بیاوریم( منظورش 15 روز عید و سه ماه تابستان بود). خوب ! معلوم است كه دیگر می خواهند چطوری تحویلت بگیرند
اما در این استان، به رغم محرومیتش اینگونه مناسباتی حاكم نبود. این ویژگی خونگرمی مردم را كاملا حس كردم . اینكه از دیدنت خوشحال می شوند و می فهمی كه دوستت دارند و می خواهند بهت احترام بگذارند. صحنه ای دیده شد كه دو ماشین با هم تصادف كردند . بعد به جای اینكه پایین بیایند و به هم فحش بدهند، اول پیاده می شوند و با هم دست می دهند و اولی به دومی می گوید كجایی پیدات نیست. راستی حال بابات چطوره؟ شنیدم مریض بود. خدا بد نده و …….
این هم عكس انتخابی من
سمت راست ، عمارتی قبل از صدارت احمدی نژاد و سمت چپ هم همان عمارت بعد از پایان همان دوره ی صدارت
آخه همیشه قرار نیست كه خرابی های قبلی ها به ما ارث برسه. بعضی وقتها هم باید خرابی های ما برای دیگران بماند.
این عكس هم یكی از افراد بومی را در حال ماهیگیری به روش قدیمی نشان می دهد.
سینی های گودی كه در دست دارد، با لایه ای از نایون محكم پوشیده شده و سوراخی به قطر هفت یا هشت سانت در وسط آن تعبیه كرده اند . سطح نایلون و داخل حفره را با مقدار زیادی خمیر نان آغشته كرده و آن را در زیر سطح آب قرار می دهند . ماهی ها هم كه به بوی نان آمده اند، به سمت داخل حفره( كه خمیر زیادتری در آنجا وجود دارد) حركت كرده و در آن گیر می كنند.
و این هم تصویری از این حقیر در كنار یك كشتی
