این سیب هرگز عاشق نبوده است

شعر زیبایی را از آقای بهروز قزلباش و از وبلاگ ایشان روایت می‌كنم:

ما غرق شده ایم. در سرمایه گذاری های خارجی، نفت، گاز، پتروشیمی، فولاد، بورس، انرژی و “صادرات غیر نفتی مهم است”، هر چه بیش تر بهتر،” واردات گندم مجوز گرفت”!

تا سر همه سطرهای این روزها و روزنامه ها حتی تا سر همین سطر بعدی، منتظریم. “واردات خودرو” !

اما از “صادرات گل” خبری نیست و چراغ هایی که خیابان ها را به دریا می رسانند وچمدان هایی پر از متن های عاشقانه قدیمی ،که سراغ تمام قایق ها را گرفته باشد.

پستچی ها نشانی ما را گم کرده اند. کسی نامه بدون اسم برایمان نمی فرستد.

مردها در مقابل ساعت هفت صبح تمام می شوند و زن ها در تمام روز در آینه، دنبال چیزی در پشت چهره خود می گردند تا ساعت هفت شب.

حتی دیگر دزدی به خواب های ما نمی زند. تفنگ ها هم دیگر جرأت لرزاندن دل لک لک ها را ندارند.

هی ورق می زنیم، روزهایمان را با تقویم سیاست و اقتصاد.

خبرگزاری ها از ویولونیست های آوازه خوان در کوچه ها و خیابان ها خبری گزارش نمی کنند.

زندگی در شهر، جای دیگری جاری است و ما خطاها و گناهانمان را به گردن فندک ها و کبریت هایی می اندازیم که سیگارهایمان را روشن کرده اند.

این روزها کسی به کسی نمی گوید: ببخشید مادام:” رنگ چشم های شما به آبی آسمانی می زند.” هیچ کس با خودش کمی فرصت ندارد که: “چرا دست هایش هنوز به پرندگانی که در آسمان است نمی رسد!”

در پیاده روها، زندگی، بوی سیب نمی دهد و این سیب دل سنگ تر از آن است که روزی عاشق شود و عابران بوی پیراهن خود را روی تمام شیشه ها و آینه های رو برو… لیمو!

ویولونیست ولگرد از پله های قدیمی آپارتمان، نه. از پله های آپارتمان قدیمی، نه. از پله هایی که به ایستگاه متروک! متروک در شهر شلوغی مثل تهران بی معنا نیست…؟… چمدان ها همدیگر را نمی شناسند. خاطرات قدیمی دیگر خواننده ندارد. هی، تنها خواننده ای که در تمام شهر ترانه می خواند، مردم را به شب بخیرهای زن نجیب ندارد ختم می کند.

تو هم مثل من بعد از بستن این صفحه روزنامه در اقتصاد غرق می شوی، اما من همیشه، همیشه!! نه یک روز… مثل قفل جعبه سیاه تار پیر خودم، همیشه، منتظر دست های تو، نه، منتظر دست های… نه،… هستم هنوز!

سیاست پیراهن بنفشی است که دکمه هایش را شنبه یکشنبه بسته اند و ما با تلویزیون به آخر شب می رسیم… ، نمی رسیم… ، “اقتصاد” اما مهم است.

درود بر تمام پیانوهای غبار گرفته دنیا!

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *