خبر اول: رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: آمارهای موجود در کشور گویای این واقعیت است که ایران با شیوع بالایی از بیماری‌های روانی مواجه است.
وی افزود: بسیاری از بیماری‌ها نظیر دیابت و بیماری‌های قلبی و عروقی جزو بیماری‌های قدیمی هستند که تعداد زیادی به آن مبتلا هستند بنابراین برای این بیماری‌ها سیستم برنامه‌ریزی و مراقبت در کشور وجود دارد، اما متاسفانه در این سیستم به بیماری روانی توجه نشده است.
خبر دوم: مجموعه ای در ارتباط با بهداشت روان در نشریه پزشکی The Lancet ، برآورد کرده که اختلالات روانی 14 درصد حجم بیماری‌های جهانی را تشکیل می‌دهند.
خبر بعدی: باید پذیرفت که سن افسردگی در ایران از 28 به 17سال کاهش یافته است.
خبر: روانشناسان افسردگى رابه عنوان سرماخوردگى بیماری‌هاى روانى عنوان مى کنند. به دلیل این‌که ممکن است در طى فرازونشیب‌هاى زندگى گریبان هر کسى را بگیرد.
آمار: بیماری‌های روانپزشکی جز‌ء شایع‌ترین بیماری‌هاست که از هر 5 نفر، یک نفر حداقل یک بار؛ یک بیماری روانی را تجربه می‌كند.
هشدار: افسردگی، همه‌گیر می‌شود.
دکتر کامبیز مطلق را که یادتان هست: همان کاراکتر جالب در فیلم «چه کسی امیر را کشت» به کارگردانی «مهدی کرم‌پور».
این شخص تعبیر جالبی از «دنیا» دارد. وقتی که می‌خواهد دنیا را تعریف کند، چنین می‌گوید:
«بیمارستان روانی بزرگ‌ِ غیرانتفاعی گِرد لعنتی». از نظر دکتر مطلق، همه‌ی ما بیمار روانی هستیم. «وخیم» و «بی خطر» دارد؛ ولی هیچ‌کس مستثنا نیست. حتی خود شما.
حالا فکر می‌کنم کم‌کم باید شرایط لازم برای توسعه‌ی آن بیمارستان مورد نظر دکتر را فراهم کنند. ظاهرا مسئولان ما هم به فکر افتادند و حرف دکتر مطلق را جدی گرفته‌اند. این‌جا را دیدم که دادگستری تهران موافقت اولیه‌ی خود را برای ایجاد مراکز حفاظت‌شده‌ی قضایی؛ ویژه‌ی بیماران روانی؛ اعلام کرد.
با این اوصاف، چه موقع نوبت پذیرش من در این بیمارستان برسد، خدا عالم است.
دیر یا زودش مهم نیست، فقط یک وقت سوخت‌و‌سوز نداشته باشد.
حالا اگر مقدور بود نوبت من را کمی جلو بیندازند هم، که ممنون‌شان خواهم شد.