یادداشتی دیدم در روزنامهی تعادل امروز …
در این یادداشت به نقش و هوش آقای زنگنه در راستای آرامکردن بازارهای جهانی پرداخته میشود …
×××××××××××××××××××××××××××××××××
به نظر میرسد رسانههای غربی در پوشش اخبار نفت ایران دچار یک جور وضعیت چندگانهی تناقضآمیز شدهاند.
عدهای نگران این هستند که آمار تولید نفت ایران، نمایشی است. عدهای دیگر نیز معتقدند که ایران، در ارائهی آمار فروش نفت خود، دست بالا را گرفته و دنیا را سرِ کار گذاشته است.
تعدادی دیگر نیز میگویند که فروش و صادارت نفت ایران، بیشتر از اندازهی مقرر است. حتی یک سری هم اعتقاد دارند که تهران تلاش دارد تا از جنگ داخلی عراق به نفع خود استفاده کند!
فقط یک وزیر هوشمند (مانند بیژن زنگنه) میتواند در این مقطع، خبرسازی کند و بگوید که ایران آماده است تا تولید ازدسترفتهی عراق را جبران کند تا قیمتها دچار تغییرات فاحشی نشود.
اما منظور زنگنه از این اظهارنظر چیست؟
هماکنون موقعیت صنعت نفت کشورمان، به معضلی برای غرب تبدیل شده است.
در مقطع حاضر، مهلت ششماههی توافقات هستهای و تسهیلاتی که به کشورمان تعلق گرفته بود، به سر آمده است.
از سوی دیگر نتیجهی مذاکرات هم تا کنون مشخص نشده است.
از طرف دیگر، داعش هنوز بر بخشهایی از صنعت نفت عراق تسلط دارد و عملاً صنعت نفت عراق تا حدودی متاثر از این «تسلط» است؛ بهگونهای که برخی اخبار حاکی است که داعش راساً در حال صدور نفت عراق است!
معنای دیگر این جملات زنگنه آن است که برداشتن تحریمهای ایران، به نفع خود غرب است.
دقت داریم که در وضعیت کنونی، پول فروش نفت عراق، بسیار حائز اهمیت است، چرا که بدون این پول، دولت قانونی عراق قادر به ادامهی جنگ با مخالفانش نیست.
بدین ترتیب، هرگونه آسیب به صنعت نفت عراق، به معنای بالارفتن قیمت نفت خواهد بود. دقت داریم که تولید عراق، چیزی در حدود ثلث تولید عربستان است.
اخیراً این جمله بسیار شنیده میشود که هرگاه قیمت نفت به میزان 10 درصد بالا برود، آنگاه نرخ تورم در خود آمریکا حدود یک درصد بالا میرود.
پس چرا باید آمریکا کاری کند که به دست خودش تورم را بالا ببرد؟ و به دامان یک بحران جدی بغلطد؟
همچنین برآورد شده که بهازای افزایش 10 درصدی قیمت نفت، شاهد کاهش 0.2 تا 0.3 در میزان GDP جهانی خواهیم بود.
بنابراین غرب باید یک مدل «هزینه / فایده» را در خصوص صنعت نفت ایران پایهریزی کرده و موقعیت اقتصاد خود را در قبال تحریمهای ایران، ارزیابی نماید.
آنچه که در آن شکی نداریم این است که استمرار بحران در عراق، حایز ریسکهای جدی در قیمتهای نفت است.