چند روز پیش با دوست عزیزم آقای رامین فروزنده، بحث جالبی در باب اهمیت روابط داشتیم.
رامین معتقد بود:
حتی وقتی با کسی دعوا میکنبم، حضور و اهمیتاش را به رسمیت میشناسیم. بلکه بیشتر از وقتهای خوشی و شادی.
اما برخی روابط به جایی میرسند که حتی «دعوا»یی هم وجود ندارد تا قبول کنیم «رابطه»ای هم وجود دارد.
رامین میگفت: دقیقاً در همینجا هست که فرق رابطهای که «شروع شده» و «تمام شده»؛ با رابطهای که «شروع نشده» و «بالقوه میتواند شروع بشود»، معلوم خواهد شد.
مثلاً فرق خیلی زیادی هست بین زنی که در خانه به شوهرش بیتفاوت است؛ با زنی که در محل کارش؛ هیچ حسی به همکار مرد خود ندارد…
دیدم مثل همیشه حرفهای خوبی میزند.
گفتم همینجا ثبتاش کنم تا بماند.
همین دیگه
ما امروزه خانه های بزرگتر اما خانواده های کوچکتر داريم؛
زندگی ساختن را ياد گرفته ايم اما نه زندگی کردن را ؛
[پاسخ]