ای روزگار…

یک دیدگاه در “ای روزگار…”

1. یک مهتاب در روشنی پگاه…
   هیچ یار نه در آینه ، نه در نگاه…
   یک خم شرابِ ناب…
   یک مست در آغوش خاک
   هشیار ز هیچستان یار
   یک وسوسه
   یک آن…
   یک حادثه
   یک جان…
   رز دختر خود بفروخت
   در همهمه ی این روزگار غدار

   [پاسخ]

   پاسخ