به نظرم یکی از اصول وبلاگنویسی، رعایت اختصار در ارائهی مطالب است.
مخاطب وبلاگها در بیشتر اوقات، افراد پرحوصلهای نیستند که بخواهند تمام جزئیات ذهنمان را برایشان رو کنیم. به همین خاطر است که اگر میخواهیم در مورد موضوعی که در یک سایت دیگر آمده صحبت کنیم، معمولا لینک مربوطه را فعال کرده و فقط جانمایهی مطلب را به طوری که منظورمان را برآورده سازد، ذکر میکنیم.
خود من برای انعکاس یادداشتها و مطالبی که در روزنامههای مختلف منتشر کردهام، بارها پیش آمده که هم متن اصلی و هم لینک یادداشت (از سایت روزنامه) را در وبلاگام قرار میدادم. در برخی موارد هم فقط به ذکر لینک اکتفا کردهام که مشکل از همینجا شروع میشود.
این چند روزه که داشتم در وبلاگام دنبال یک سری مطالب میگشتم، متوجه شدم که لینک خیلی از یادداشتهایم در روزنامههای معتبر، از بین رفته است.
نمیدانم دلیل این وضعیت چیست، ولی در هر حال اینکه لینکهای روزنامههای معتبری مثل سرمایه و اعتمادملی و سرمایه تبخیر شوند، جای سؤال و البته تاسف دارد.
البته در مورد روزنامهی اعتماد ملی، دلیل این امر، ظاهراً تغییر ساختار سایت آن روزنامه بوده است.
قبلا دیدم که یک نفر در خصوص موارد مشابه، گفته بود که به سایت «مگیران» مراجعه کنید.
ولی این کار دقیقاً مثل این است که راه بیفتی و بروی به کتابخانهی ملی و توی آرشیو آنها دنبال مثلا یک نسخه از یک روزنامهی چند سال قبل بگردی.
اگر کسی از دوستان راهحل مناسبی برای حل این مشکل دارد، بیزحمت به من هم منتقل کند.
من که تا چندی پیش دوست نداشتم یادداشتهای روزنامهایام را در متن خوابگرد بگذارم، دقیقاً به همین دلیل شروع کردم به نشر برخی از آنها در خوابگرد تا حداقل در بایگانی خودم محفوظ بماند.
[پاسخ]