سایت عصر ایران در اینجا هشدار داده كه افسردگی، همهگیر میشود.
از این اتفاق هم خوشحالم و هم ناراحت
خوشحالم چون اگر این خبر صحت داشته باشد، میتوانم همدردان دیگری را در کنارم داشته باشم
و ناراحتم از این بابت که قرار است خیلیها را دچار رنجوری و اضطراب و پوچی و… ببینم.
اما در کنار اینها فکر کنم این شعر مرحوم قیصرامینپور، توصیف بینقصی از احوالات من دارد:
رفتار من عادی است…!
اما نمیدانم چرا این روزها از دوستان و آشنایان هر کس مرا میبیند از دور میگوید«این روزها انگار حال و هوای دیگری داری»
اما من مثل هر روزم با همان نشانی های ساده..با همان امضا..با همان نام و با همان رفتار معمولی…
مثل همیشه ساکت و آرام
این روزها تنها حس میکنم گاهی کمی گنگم..گاهی کمی گیجم…
حس میکنم از روزهای پیش این روزها را قدری بیشتر دوست میدارم…
گاهی……….
از تو چه پنهان با سنگها آواز می خوانم
و قدر بعضی لحظه ها را خوب میدانم…
این روزها گاهی از روز و ماه و سال…از تقویم..از روزنامه بی خبر هستم!
حس میکنم گاهی کمی کمتر گاهی شدیدا بیشتر هستم
حتی اگر میشد بگویم این روزها گاهی خدا را هم یک جور دیگر میپرستم!
از جمله دیشب هم دیگر تر از شبهای دیگر بود
من کاملا تعطیل بودم
اول نشستم خوب جوراب هایم را اتو کردم
تنها حدود هفت فرسخ در اتاقم راه رفتم
با کفشهایم گفتگو کردم…
و بعد از آن هم رفتم تمام نامه ها را زیر و رو کردم
چیزی ندیدم تنها یکی از نامه هایم بوی غریب و مبهمی میداد؟؟؟
دیشب دوباره بی تاب بین تمام درختان تاب خوردم
دیشب برای اولین بار دیدم که نام کوچکم دیگر چندان بزرگ و هیبت اور نیست…
این روزها دیگر تعداد موهای سپیدم را نمیدانم
کاهی برای یادبود لحظه ایی کوچک..یک روز کامل جشن میگیرم..گاهی صد بار در یک روز میمیرم..!
گاهی نگاهم در تمام روز با عابران ناشناس شهر احساس گنگ آشنایی میکند…
گاهی دل بی دست و پا و سر به زیرم را
آهنک یک موسیقی غمگین هوایی میکند
اما غیر از همین حس ها که گفتم..
وغیر از همین رفتار معمولی…
وغیر از همین حال و هوای ساده و عادی
حال و هوای دیگری در دل ندارم
رفتار من عادی است؟؟؟!!!!….