چند روز پیش آقای امین الله رشیدی مطلب جالبی را در روزنامهی اعتماد نوشته بودند كه با ذكر خاطرهای همراه بود. موضوع مربوط به جشن شصت و یكمین سالگرد تولد رادیو در اصفهان است ( 31 اردیبهشت 1387 ). در این میان از آقای رشیدی كه از قدیمی های رادیو محسوب می شود، دعوتی به عمل نیامده بود. ایشان از سال 1328 با رادیو در قالب خواننده و آهنگساز همكاری داشته اند و از اینكه به آن مراسم دعوت نشده بودند، حسابی دلخور بودند. به همین خاطر به ذكر خاطره ای از قدیمها پرداختند كه البته به نظر من طنز گزنده و درخوری داشت.
خاطره بر می گردد به 40 سال قبل كه استاد ذبیح الله صبا مراسمی را به مناسبت تجلیل از رودكی ترتیب داده و از برخی چهره های مطرح شعر و هنر هم دعوت شده بود. اما از مرحوم ابراهیم صهبا دعوت نكردند كه موجبات دلخوری و ناخرسندی ایشان را فراهم كرد. به همین مناسبت هجویه ای در سه بیت برای آقای ذبیح الله صفا ارسال كردند كه از قرار، در مطبوعات هم چاپ شد. حالا در نظر بگیرید آقای ذبیح الله صفا را كه حتی یك مو هم در سر ندارد و با این ابیات مواجه شود:
ای آنکه به بخت خویشتن مغروری / نام تو صفاست وز محبان دوری
در دعوت خویشتن نخواندی ما را / آن هم چه بزرگ شاعر مشهوری
پیداست که جای آدم سالم نیست / تجلیل کند گر کچلی از کوری !!!!
