آمدم؛ نبودی

… با خودش گفت به اندازه‌ی هر «یک» اشتباه، یک جای خالی توی قلب آدم می‌ماند. آن‌وقت بعد از یک عمر گشتن، تازه می‌رسی به یک تالار پر از صندلی‌های خالی که هر کدام هم برای تو، فقط یک یادداشت گذاشته‌اند که «آمدم؛ نبودی»….
==========
منبع: کتاب «دارند در می‌زنند»
نوشته‌‌ی منیرالدین بیروتی- انتشارات ققنوس- 1386