سایت عصر ایران در اینجا مطلبی راجع به تحولات بدن در هنگام مرگ منتشر کرده که با هم بخوانیم.
گزارش های زیادی در مورد تجربه آستانه مرگ منتشر شده است که همه آنها ظاهرا وجوه مشترکی دارند: یک نور سفید دعوت کننده و مرور خاطرات. اما اکنون دانشمندان در نظر دارند دریابند که عملا زمانی که انسانی در آستانه مرگ قرار می گیرد، برای او در واقع چه اتفاقی می افتد.
به گزارش آریا به نقل از لایو ساینس، در مطالعه جدیدی تحت عنوان AWARE یا Awareness during Resuscitation ( هشیاری هنگام احیا) پزشکان بیماران بستری در بیمارستانها ی اروپا و آمریکای شمالی را که ایست قلبی را تجربه کرده اند، مورد بررسی قرار می دهند.
دکتر سام پرنیا از دانشگاه ساوث همپتون انگلستان و رهبر این مطالعه می گوید ” بر خلاف تصور همگان، مرگ یک لحظه معین نیست. مرگ، فرآیندی است که زمانی که قلب از تپش باز می ایستد، فعالیت ریه متوقف می شود و مغز از کار می افتد، یعنی حالتی که به آن ایست قلبی می گویند، آغاز می شود . از نقطه نظر زیست شناختی این وضعیت مترادف با مرگ بالینی است.
از دیر باز، عالم دانش کوشش کرده است تعریفی از مرگ ارایه دهد و تعیین کند که مرگ دقیقا در چه لحظه ای اتفاق می افتد. اما اکنون به نظر اکثر پزشکان ، مرگ بیشتر یک فرایند است تا یک رویداد لحظه ای. یک فرد زمانی مرده تلقی می شود که دیگر نفس نکشد، قلب او نتپد و مغزش از کار بیفتد.
پرنیا می گوید ” هنگام ایست قلبی یا cardiac arrest هر سه مبنای مرگ وجود دارد. اما در اینجاست که یک دوره زمانی پیش می آید که می تواند چند ثانیه یا یک ساعت یا بیشتر بطول انجامد و طی این مدت است که امکان دارد تلاشهای اضطراری پزشکی برای به کار انداختن دوباره قلب و تغییر جهت فرآیند مرگ، نتیجه دهد.
او می گوید “آنچه مردم در زمان ایست قلبی تجربه می کنند دریچه ای استثنایی است برای درک آنچه احتمالا همه ما در فرآیند مرگ تجربه می کنیم. ”
یک مطالعه نشان داد افرادی که از احساس آرامش، نور درخشان و تجربه برون جسمی به هنگام رویارویی با مرگ حکایت می کنند بیشتر احتمال دارد که در زندگی عادی خود به سختی قادر باشند خواب را از بیداری تشخیص دهند.
محققان پروژه “هشیاری هنگام احیا” می خواهند دریابند زمانی که بدن یک انسان شروع به خاموش شدن می کند، آیا ممکن است انسانها هنگام ایست قلبی چیزهایی را ببینند و بشنوند، و در جریان تجربه برون جسمی ، چه اتفاقی می افتد.
با سلام
هیچ انسانی نمی داند در آن لحظه چه اتفاقی می افتد . اما از نظر قران آن لحظات سکرات مرگ بسیار وهم انگیز و سخت است . در حالت سکر اور و گیجی بسر می بریم ،حتی در آن لحظه هم قادر نیستیم وقایع در حال رخ دادن را تجزیه وتحلیل کنیم .احساس سبکی می کنیم ، بدنمان فاقد دردهای دنیوی است ،قدرت سیر و طی الارض داریم ، زندگی دنیویمان از ابتدا تا انتها در حال نمایش است ،وروحمان هنوز گرفتار جسم خاکی امان است تا لحظه خاکسپاری،واز آن لحظه است که تازه متوجه مرگمان می شویم و احساس ناامنی در آن محیط ،به هر سوئی میرویم اما افسوس که کسی نیست تا ما را متوجه کند . دوستی نیست تا احساس امنیت کنیم تا اینکه اعمالمان به سراغمان می ایند و احساسی خوب یا بد در وجودمان رخنه می کند ، خدایا در آن لحظات سخت و سکر اور تنها تو هستی که توان کمک به بندگانت را داری واگر توجه تو نباشد بیچاره هستیم .بر ما ترحم نما که تو ارحم الراحمین هستی.ایکاش ورود به عالو برزخ نیز به مانند ورود به عالم هستی فاقد اگاهی بود . مرگ وارد شدن از محیط روشن به تاریکی و همراه با هراس وترس ، پس ای بندگان خداوند اگر می ترسید از گناه کردن بترسید که هیچ ترسی ندارد و ترس عالم قبر را زائل می کند
[پاسخ]
ناشناس پاسخ در تاريخ شهریور 21ام, 1394 13:47:
@حسین, با سلام به نظر من هر چه در این دنیا که مزرعه کشت آخرت است آگاهی معنوی خود را افزایش دهیم در مرتبه بالاتری در عالم برزخ قرار میگیریم . چرا مرگ را در یک قالب ترسناک میبینید و ترس از اونور دارید؟ خداوند مظهر مهر و عطوفت است و جهنم یهنی برخوردار نبودن از این منبع نور محبت و عشق خداوندی.
[پاسخ]
ساناز پاسخ در تاريخ آبان 6ام, 1394 10:54:
@حسین, چه خوب نوشتید، ممنون
[پاسخ]
ب نظرمن مرگ یک آغازشیرین است
[پاسخ]