یک بام و دو هوای آلودگی هوای تهران

سرمقاله‌ی بسیار زیبای آقای حمیدرضا شکوهی در روزنامه‌ی مردم‌سالاری را در ادامه بخوانید.

این روزها در مورد آلودگی هوا مطالب زیادی می‌خوانیم. اما این یکی به نظر من قابل‌تعمق و توجه است.

محور مورد توجه در این مطلب، همانا  حق مطالبه‌ی پاسخ‌خواهی شهروندان  از  مسئولان در قبال آلودگی‌هاست.

==================

در مورد آلودگي هواي تهران و شهرهاي بزرگ به ويژه طي دو هفته اخير مطالب متعددي نوشته شده و اين طور که به نظر مي رسد از فردا با وزش باد يا بارش باران، اين مشکل رفع مي شود.

اما طي اين مدت اتفاقاتي رخ داد که مرور آنها تعجب برانگيز است و البته مي تواند مايه عبرت هم باشد;هرچند که تجربه نشان داده ما کمتر از اين مسايل عبرت مي گيريم.

1-تردد خودروها در کل تهران زوج و فرد شد و مسوولا ن با ذوق زدگي از کاهش ترافيک سخن گفتند و حتي برخي اعلا م کردند که مي توان اين طرح را به کل سال تسري داد. غافل از اين که حتي مي توان براي کاهش ترافيک و به تبع آن آلودگي هوا نه فقط زوج و فرد، بلکه طرح ترافيک را هم به کل شهر افزايش داد تا هم ترافيک کاهش يابد و هم شايد آلودگي هوا کم شود.

گويا مديريت يعني اين که به جاي توسعه حمل ونقل عمومي در شهرها و تسهيل رفت وآمد مردم بدون خودروي شخصي، مدام محدوديت جديد ايجاد کنيم.

در چنين شرايطي، چه کسي مي تواند پاسخگوي دارندگان خودروها باشد که عوارض خودرو را براي يکسال پرداخت مي کنند و آنگاه مجبورند فقط در نيمي از سال به خيابان بيايند؟ آيا عوارض آنها هم نصف مي شود؟ البته اين نوع مديريت ها در حوزه هاي ديگر هم ديده مي شود.

اگر زمستان سردي داشته باشيم، به دليل افزايش مصرف، گاز قطع مي شود و اگر زمستان معتدلي داشته باشيم، تابستان سال بعد، با کمبود آب و به تبع آن برق مواجه مي شويم…

2-جالب است که تردد خودروها را زوج و فرد مي کنيم اما بعدا  اعلا م مي کنيم که مشکل آلودگي هوا، بنزين خودروها نيست، بلکه بخاري هاي گازسوز است! آقاي رويانيان براي اين موضوع، چه پاسخي دارند؟ آيا با فرافکني  مشکلي حل مي شود؟

3-معلوم نيست  از کجا به فکر  مسوولا ن افتاد  که چند هواپيماي آب پاش به آسمان تهران بفرستند تا با آب پاشي،  آلودگي هوا را کاهش دهند! هيچ کس هم پيدا نشد به انتقادها پاسخ دهد که اين آب پاشي ها چه تاثيري در آلودگي هوا داشت و اصلا  منشا» اين فکر کجا بود؟

4– چند روز اول که هوا آلوده شد، دولت تصميم گرفت  روزهاي آخر هفته را که خودش هم به تعطيلي متصل مي شد تعطيل اعلام کند اما در روزهايي که بنابر آمار رسمي آلا ينده ها، ميزان آلودگي هوا بيشتر بود، خبري از تعطيلي نشد. البته ما معتقديم که با تعطيلي، مشکلي حل نمي شود.

اما چطور  است که روزهاي  آخر هفته متصل به تعطيلي، به دليل آلودگي هوا تعطيل اعلا م شد و در روزهاي ديگر  که هوا آلوده تر بود، تعطيل اعلا م نشد؟ از دو حال خارج نيست: يا تعطيلي ها بيهوده است، يا اين که معيارهاي ما براي سنجش آلودگي صحيح نيست. جالب اينجاست  که پس از برگزاري  چندين  مسابقه فوتبال  در ليگ برتر در تهران، ناگهان  روز جمعه تصميم مي گيرند مسابقه  تيم هاي فوتبال استقلا ل تهران  و شهرداري تبريز برگزار نشود و بعد در روز شنبه  که هوا آلوده تر از جمعه است، بازي را برگزار مي کنند! اين هم، پيامد همان اعلا م تعطيلي توسط دولت است.

5– در ميان تمام راهکارهايي که براي حل مشکل  آلودگي هوا وجود دارد، آن چيزي که به نظر مي رسد از کمترين  ميزان اهميت برخوردار بود،  توسعه سامانه حمل ونقل عمومي است. گويا  تعطيل کردن هاي يک روز در ميان و آب پاشي آسمان  و زوج و فرد کردن تردد خودروها مهمتر از تجهيز ناوگان حمل ونقل عمومي است.

البته  همانطور که در ابتدا ذکر  کردم، از فردا که به مدد باد و باران، آلودگي هوا کمتر مي شود، اطمينان داشته باشيد باز هم همه چيز  به دست فراموشي سپرده مي شود تا باز هم مشکل آلودگي هوا، در مقطعي  ديگر جلوه کند.

من نمي دانم مسوولا ن در مقابل کساني که به دليل آلودگي  هوا دچار بيماري شده اند يا در آينده  به هزار ويک مرض  غير قابل  درمان مبتلا   مي شوند  چه پاسخي دارند؟ و اگر اين يک بام و دوهوا در مقابل آلودگي هوا، اهمال نيست پس چيست؟